top of page

Ogólne zasady hodowli rodzaju Drosera.

Rosiczki dzielą się na kilka grup:

 

  • Rosiczki klimatu umiarkowanego (zimolubne) - występują w północnej Ameryce i Europie. W okresie zimowym przechodzą w stan spoczynku. Formują zwarty pąk przetrwalnikowy, a reszta rośliny obumiera.

 

  • Rosiczki tropikalne - okres wegetacji trwa cały rok, w stałych lub prawie stałych warunkach klimatycznych.

 

  • Rosiczki miniaturowe (pigmejskie) - występują w Australii. W gorące suche lata przechodzą w stan spoczynku, wytwarzając tzw. gemmy (przekształcone liście, służące do rozmnażania się)

 

  • Rosiczki bulwiaste - występują w Australii, Azji i południowej Afryce. W czasie pory suchej przechodzą w stan spoczynku, wytwarzając podziemne bulwy.

 

  • Rosiczki grupy petiolaris - występują w północnej Australii, narażone na okresy suszy przechodzą w stan spoczynku, lecz bez spadku temperatury.

 

  • Rosiczki lasów deszczowych - wymagające wysokiej wilgotności, lecz mniejszych ilości światła. Główni przedstawiciele tej grupy to rosiczki z Queensland - trzy gatunki z wilgotnych lasów równikowych Australii.

Rosiczki Zimnolubne

  • Wilgotność powietrza: minimum 50%, zalecane 60-80%.

 

  • Światło: bezpośrednie lub lekko rozproszone słońce w dużej ilości.

 

  • Temperatura: w okresie wzrostu zalecane 18-25°C, w okresie spoczynku 0-10°C.

 

  • Podłoże: torf, torf z piaskiem (1:1) lub mech torfowiec (żywy lub suszony).

 

  • Podlewanie: podłoże stale mokre lub bardzo mokre. Doniczka powinna stać w wodzie.

 

  • Rozmnażanie: z nasion (nasiona wymagają zimnej stratyfikacji), przez sadzonki liściowe lub z

  • fragmentów grubych korzeni. Roślina także łatwo się dzieli wypuszczając młode odrosty.

 

  • Okres spoczynku: rośliny jesienią zaczyna wytwarzać twarde, ciemnozielone pąki przetrwalnikowe i do wiosny przechodzą okres spoczynku. W tym czasie podłoże powinno być tylko wilgotne, by uniknąć zgnicia rośliny.

Rosiczki Tropikalne

 

  • Wilgotność powietrza: 40-70%, brak szczególnych wymagań, mogą rosnąć na parapecie.

 

  • Światło: Rozproszone do pełnego słońca. Przy dużej ilości światła gruczoły wybarwiają się na czerwony kolor. Zimą wskazane doświetlanie, niemniej nie jest konieczne.

 

  • Temperatura: 15-30°C. Okresowo znoszą temperatury wykraczające poza ten zakres. Przy temperaturze około 0°C tracą liście, lecz później odbijają od korzenia.

 

  • Okres spoczynku: Rośliny nie przechodzą okresu spoczynku.

 

  • Podłoże: Kwaśny torf, czysty lub z dodatkiem gruboziarnistego piasku lub perlitu (2:1, 1:1).

 

  • Doniczka: Duża, wysoka doniczka (15 cm) umożliwia roślinom osiągnięcie znacznych rozmiarów. Mają mocno rozwinięty system korzeniowy.

 

  • Podlewanie: Podłoże stale wilgotne lub mokre. Podlewanie przez podsiąkanie. Doniczka może stać cały czas w wodzie (ok. 1 cm wody dla doniczki wys. 6-7 cm).

 

  • Rozmnażanie: Przez nasiona, sadzonki liściowe lub z fragmentów korzenia.

Rosiczki Pigmejskie

  • Wilgotność powietrza: 70-80%

 

  • Światło: Dużo bezpośredniego światła. Są bardzo światłolubne.

 

  • Temperatura: 20-30°C. Temperatura nie powinna spadać poniżej 20°C.

 

  • Okres spoczynku: Rośliny przechodzą go pod koniec lata. Podłoże powinno pozostać wtedy dosyć suche.

 

  • Podłoże: Kwaśny torf SPHAGNUM o PH 3,5-5 bez nawozów i różnego rodzaju dodatków. Oprócz czystego torfu sphagnowego można również stosować jego mieszanki z piaskiem lub żwirkiem kwarcowym w proporcjach 4:1, 3:1 lub 2:1.

 

  • Doniczka: Doniczka nie musi być duża, ponieważ rośliny te osiągają bardzo małe wielkości. Lepiej wybrać doniczkę wyższą niż szerszą. Najczęstsze jest sadznie kilkunastu roślin w jednej. W takim wypadku gemmae powinno się położyć na podłożu mniej więcej w 1-2 centymetrowych odległościach.

 

  • Podlewanie: W czasie wegetacji należy utrzymywać 1-2 cm wody w podstawce. W okresie spoczynku utrzymywać podłoże lekko wilgotne. Wystarczy tylko na tyle wilgotne, aby roślina nie uschła.

 

  • Rozmnażanie: Najlepiej rozmnażać je przez gemmae, które produkują w czasie spoczynku. Jeśli gemmae dojrzeje, a dzieje się tak najczęściej w listopadzie-grudniu, samo wypadnie z pęku.

Rosiczki Bulwiaste

Rosiczki bulwiaste nie występują w powszechnym handlu. Ich uprawa jest bardzo trudna i tak naprawdę do końca nie wiadomo co im odpowiada. Jedynie 2 gatunki nadają się do uprawy "parapetowej'. Ich ceny bywają zawrotne.

Rosicz grupy Petiolaris

 

Te rosiczki podobnie jak Bulwiaste są drogie, niedostępne i bardzo trudne w uprawie. Wyjątkiem jest Drosera Petiolaris, która coraz częściej pojawia się w sklepach i nie wymaga takiej pielęgnacji jak inne gatunki.

 

Rosiczki Australijskich Lasów Deszczowych

(Siostry z Queensland)

  • Wilgotność powietrza: Zalecane 80-100%. Rośliny źle znoszą spadki wilgotności.

 

  • Światło: Miejsce zacienione lub półcień, 12-16 godzin dziennie. Rośliny nie tolerują bezpośredniego słońca.

 

  • Temperatura: Roślina dobrze rosną w 18-22°C (minimum 15°C), niektórzy hodowcy zalecają 25°C.

 

  • Podłoże: Mech torfowiec (żywy lub suszony) czysty lub z domieszką kwaśnego torfu, perlitu lub gruboziarnistego piasku, ewentualnie kwaśny torf z piaskiem w proporcji 1:1. Mocno przepuszczalne podłoże znacznie ułatwia roślinom rozmnażanie się przez podział.

 

  • Podlewanie: Podłoże stale wilgotne. Doniczka może stać w wodzie lub można podlewać od góry.

 

  • Rozmnażanie: Przez sadzonki liściowe lub z fragmentu korzenia. Rośliny również łatwo się dzielą, wypuszczając młode odrosty.

 

  • Okres spoczynku: Rośliny nie przechodą okresu spoczynku.

 

  • Uwagi: Średnio trudne w uprawie. Wymagana uprawa w paludarium.

 

© 2015 Maciej Wąs. Proudly created with Wix.com

bottom of page